Ciało obce, zanieczyszczenia w lakierze w postaci grudek, które się nie stopiły, widoczne po wygrzaniu farby.

Zanieczyszczona powierzchnia,
wygrzane zanieczyszczenia z pieca,
zanieczyszczenia z przenośnika i łańcucha transportowego, zanieczyszczona farba, niewystarczające czyszczenie.

Przesianie farby, gruntowne
czyszczenie pieca, przenośnika oraz obszaru wokół kabiny lakierniczej, sprawdzenie czystości powierzchni lakierowanego elementu.

Elementy po wygrzaniu są matowe, oraz mają mleczny odcień.

Zmieszanie farb o różnym składzie
Chemicznym, gazy z pieca, przygotowanie powierzchni

Wymiana farby oraz staranne
czyszczenie pistoletu i przewodów lakierniczych po zmianie farby, sprawdzenie parametrów przygotowania powierzchni,

zapobieganie akumulacji gazów w piecu.

Okrągłe lub owalne zagłębienia w lakierze, często o głębokości do samej powierzchni, tzw. rybie oczy.

Lakierowanie farbą o zbyt wysokiej wilgotności, niewystarczające przygotowanie powierzchni, wilgotna powierzchnia, pozostałości oleju, wosku lub silikonu, pozostałości po procesie przygotowania powierzchni.

Wysuszenie powierzchni, sprawdzenie osuszaczy (w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości należy osuszacz wymienić lub naprawić), wyeliminować wpływ warunków zewnętrznych.

Elementy wygrzewane w różnych
temperaturach lub w różnym czasie, inna grubość powłoki.

Ujednolicenie czasów wygrzewania, temperatury (za pomocą pomiaru rozkładu temperatur w piecu) oraz grubości powłoki (zgodnie z kartą
techniczną), wyczyszczenie sprzętu do aplikacji.

Dotyczy lakierów białych. Polakierowane
elementy w porównaniu ze wzorcem, są bardziej żółte.
 

Zbyt wysoka temperatura wygrzewania lub zbyt długi czas wygrzewania, różnica w grubości powłoki wzorca i wymalowanego elementu.

Ustawienie parametrów pieca (temperatura, czas) zgodnie z kartą techniczną. Nie dopuszczanie do zatrzymania przenośnika ( dotyczy pieców tunelowych) dostosowanie grubości powłoki do zalecanej w karcie technicznej.

Polakierowane elementy odznaczają się innym stopniem połysku niż panel wzorcowy.
 

Niewłaściwy proces wygrzewania – lakierowane elementy zostały niedogrzane lub przegrzane.

Ustawienie poprawnych parametrów wygrzewania powłoki (zgodnych z kartą techniczną)

Chropowata powierzchnia, wyglądem przypominająca skórkę pomarańczy.
 

Niewłaściwa grubość powłoki, nieprawidłowe parametry pistoletu, redukcja szybkości ogrzewania w piecu, wadliwa farba.

Jeśli szybkość ogrzewania pieca jest za niska należy ją zwiększyć, grubość powłoki dostosować do zalecanej w karcie technicznej, sprawdzić parametry pistoletu i uziemienia.

Po polakierowaniu na powierzchni elementów, widoczne są liczne, niewielkich rozmiarów zagłębienia (widoczne głównie przy dużej grubości powłoki)
 

Zbyt duża grubość powłoki i/lub wilgotny proszek, wilgotna powierzchnia metalu, pozostałości po wstępnej obróbce  powierzchni.

Stosowanie grubości powłoki lakierniczej zgodnie z kartą techniczną, sprawdzić proces przygotowania powierzchni, stosować specjalne farby z odgazowywaczem.

Pękanie powłoki lakierniczej pod wpływem uderzenia, cięcia
 

Nieprawidłowe przygotowanie powierzchni,  niedogrzanie elementu lub zbyt gruba warstwa lakieru.

Lakierowanie grubościami zalecanymi w karcie technicznej, ustawienie zalecanych parametrów wygrzewania, sprawdzenie parametrów przygotowania powierzchni.

Niewystarczająca odporność chemiczna może objawić się w postaci matowienia, wyższej czułości na zarysowania lub miękkiej powłoki (jako reakcja na odczynniki)
 

Niewystarczające wygrzewanie, stosowanie niewłaściwych farb.

Dostosowanie parametrów wygrzewania do zalecanych w karcie technicznej, stosowanie farb odpornych na chemikalia.

Wsteczna jonizacja występuje na wygrzanej powłoce jako rodzaj zakłóceń w przepływie farby. Problem ten jest zauważany głównie na krawędziach malowanych elementów, w narożnikach i wyglądają jak igiełkowanie.
 

Wysokie napięcie, duża grubość powłoki, nieodpowiednia odległość między pistoletem a malowanym detalem.

Zredukować napięcie na pistolecie jeśli jest za wysokie, dostosować grubość powłoki do zalecanej w karcie technicznej, dostosować odległość pistoletu od malowanego elementu.

Brak wnikania cząsteczek farby w zagłębienia lub wgłębione obszary malowanego podłoża.
 

Wysokie napięcie, nieodpowiedni deflektor i kąt ustawienia pistoletu.

Zmienić napięcie w pistolecie, dostosować odległość i kąt pistoletu, w razie potrzeby zastosować inny deflektor

Rozsypywanie się proszku do kabiny lakierniczej, brak przyczepności proszku do malowanego elementu w trakcie aplikacji. Defekt objawia się w postaci różnej grubości powłoki oraz nieregularnej powierzchni.
 

Niewystarczające uziemienie, wieszaki pokryte farbą proszkową, nieodpowiednia regulacja pistoletu, zbyt duży udział farby odzyskiwanej, używanie farby do malowania elektrostatycznego w systemie Tribo, zbyt duża ilość drobnych cząsteczek w farbie.

Sprawdzić uziemienie, wieszaki pokryte farbą zastąpić nowymi, dostosować ustawienia pistoletu, zmniejszyć ilość farby z odzysku, w systemie aplikacji Tribo używać odpowiednich farb przeznaczonych do tego rodzaju aplikacji.

Proces stopniowego niszczenia materiału w wyniku procesów zachodzących między materiałem a otaczającym środowiskiem, głownie przez wodę, tlen lub związki chemiczne.
 

Defekty powłoki tj. kratery, igiełkowanie, zbyt agresywne środowisko, niewystarczająca ochrona przed korozją, nieprawidłowe przygotowanie powierzchni, zbyt mała grubość powłoki, niewystarczające utwardzenie powłoki.

Odpowiednie przygotowanie powierzchni i ochrona przed korozją, odpowiednia grubość powłoki według wytycznych producenta, odpowiednie utwardzenie powłoki zgodnie z zaleceniami producenta.

Siła krycia jest mierzona stopniem w jakim farba pokrywa malowaną powierzchnię
 

Zbyt niska grubość powłoki, wahania grubości powłoki.

Stosować odpowiednią grubość powłoki zgodnie z zaleceniami producenta.

Zacieki mogą pojawić się w trakcie procesu utwardzania jeśli farba na pionowych częściach metalu ma małą lepkość.
 

Zbyt duża grubość powłoki, zbyt szybkie nagrzewanie, zbyt wysoka temperatura obiektu i pieca, zbyt duża lepkość proszku podczas tworzenia się powłoki.

Zoptymalizować grubość powłoki i warunki wygrzewania zgodnie z wytycznymi producenta.

Gromadzenie się farby na krawędziach i narożnikach.
 

Zbyt duża chmura proszku, mała odległość między pistoletem a malowanymi elementami, zbyt duża odległość między częściami.

Dostosować ilość dozowanej farby z pistoletu, zmniejszyć luki między wiszącymi, malowanymi elementami, dostosować odległość pistoletu od malowanych elementów.